تابناک فارس به نقل از فارس:علی ناجی اظهار داشت: اگر بخواهیم وضعیت امروز سینمای دفاع مقدس در فارس را تحلیل کنیم ثابت میشود که هیچ انگیزهای نه در مسوولان اجرایی برای ارتقا این سینما وجود دارد و نه در فیلمسازان جوان و پیشکسوت.
این سینماگر شیرازی افزود: عملکرد نادرست بنیاد شهید و امورایثارگران، تعطیل شدن جشنواره فیلم دفاع مقدس، نبود سرمایهگذار، نبود امکانات و تجهیزات نظامی و مجوزهای لازم تمامی درها را به روی فیلمسازان دلسوزی که میخواهند در این راه قدم بگذارند بسته است.
وی بیان کرد: در حال حاضر مجوز تولید 13 قسمت سریال خلبانان با موضوع دفاع مقدس را بعد از 2 سال دوندگی دریافت کردهام اما دریغ از حمایت حتی یک نهاد دولتی.
این سینماگر دفاع مقدس ادامه داد: ما نتوانستهایم آنچه که حق مطلب بود را از این همه خون شهدای بر زمین ریخته به آینده منتقل کنیم و من تمام مشکلات کنونی را دور شدن از فرهنگ ایثار و از خودگذشتگی میدانم.
وی بیان کرد: کمبود منابع مالی و اقتصادی جهت تولید فیلمهای فاخر از شهدای هشت سال دفاع مقدس و فرهنگسازی برای مسوولان و مردمی که امروز در آرامش به سر میبرند باعث شده در دستگاههای دولتی و خصوصی ما شاهد اختلاس، رشوه، عدم شفافیت مالی و به وجود آمدن نارضایتی در بین مردم باشیم.
ناجی در مورد تجربه حضور فعالیتهای سینماییش گفت: از سال 1363 که کارم را با فیلم هشت میلی متری شروع کردم دوستان بسیاری را در طول جنگ از دست داده بودم؛ همین شد که انگیزه آن را به دست آوردم که به سینمای دفاع مقدس بپردازم.
وی افزود: البته امکانات بسیار کم در آن سالها بسیار برای فیلمسازان محدودیت به وجود میآورد و در آن زمان تازه مرحوم ملاقلیپور و حاتمیکیا چراغی را در باب سینمای جنگ روشن کرده بودند.
این سینماگر دفاع مقدس ادامه داد: بعد از پایان جنگ یک مستند 6 قسمتی تلویزیونی با عنوان «روایت عشق» که به مجروحین شیمیایی 50 درصد به بالا میپرداخت را جلو دوربین بردم که از این سریال بسیار استقبال شد. سپس مستند 6 قسمتی با عنوان مدال آوران جانباز هشت سال دفاع مقدس در المپیک را تهیه و تولید کردم که این کار نیز مورد استقبال مخاطبان و خانوادههای شهدا قرار گرفت اما باعث نگاه ویژه مسوولان وقت در بنیاد شهید و امورایثارگران نشد و بسیاری از طرحها و زندگینامهها فرماندهان و رزمندگان دفاع مقدس بر روی زمین باقی ماند.
این کارگردان ادامه داد: در سال 1381 دوباره دست به کار شدم و فیلم مستند خلبان را جلو دوربین بردم که این فیلم به بازگشت 15 خلبان شهید هشت سال دفاع مقدس در سال 1381 میپرداخت.
وی اضافه کرد: در سال 1388 نیز فیلم آخرین پرواز زندگینامه شهید سرلشگر عباس دوران را جلوی دوربین بردم که میتوانم به جرأت بگویم تمام سرمایه و تلاش خودم را متمرکز کردم تا اثری متفاوت تولید کنم، به هر کجا که فکر میکردم نامهنگاری کردم و با توجه به اینکه بیوگرافی قابل قبولی را از خودم به جا گذاشته بودم اما حتی یک سازمان و نهاد فرهنگی کوچکترین حمایتی از فیلم نکرد.
ناجی ادامه داد: با این وجود امور سینمایی و عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوشان تپه از فیلمنامه استقبال کرد و تمامی مجوزهای لازم را صادر کرد بنابراین بنده توانستم در تهران، شیراز و پایگاه شهید یاسینی بوشهر صحنههای حمله به بغداد را بازسازی کنم.
ناجی افزود: این فیلم توانست امتیاز پخش سراسری را از سیمای استانها دریافت کند و پخش این فیلم از شبکههای ملی و برونمرزی نشان داد که فیلم خوش ساخت از کار در آمده است.
وی ادامه داد: در سال 1393 فیلم آخرین پرواز در دوازدهمین جشنواره ملی سرزمین نور به عنوان بهترین فیلم مستند دفاع مقدس در ایران شناخته شد و جوایز نفیسی را دریافت کرد.
ناجی با اشاره به اینکه اما هیچکدام از این پیشرفتها و دیدهشدنها نتوانست کوچکترین تاثیری در نگاه مسوولان وقت فارس و کشور بگذارد، افزود: هر چه بیشتر تلاش کردم کمتر به نتیجه رسیدم تا این که در سال 1393 فیلم «شکوه پرواز» را بر مبنای زندگینامه سرهنگ خلبان هدایتاللّه احمدی جلو دوربین بردم و با دهها مشکل توانستم زندگی این استاد خلبان و دلاورمرد هشت سال دفاع مقدس را تولید کنم.
وی اضافه کرد: «بیا و بنگر» مستند دیگری بود که در سال 1394 در مورد 75 نفر از شهدای غواص دست بسته هشت سال دفاع ساختم و در سال بعد از آن فیلمی در مورد شهدای حرم را جلوی دوربین بردم.